No Land No Food No Life verkent de gevolgen van land grabbing of landjepik in kleinschalige landbouwgemeenschappen in Afrika en Azië. Dorpjes in Mali, Uganda en Cambodja laten een schrikbarend beeld zien: alle boeren zijn van hun land verbannen door grote landbouwbedrijven en internationale investeerders. Deze bedrijven worden door de regeringen van deze landen vaak met open armen onthaald zonder fatsoenlijke consultatie of compensatie voor de oorspronkelijke eigenaren. 

De documentaire geeft een stem aan de gedupeerden uit gemeenschappen die vechten om de controle over hun land te behouden. Een vrouw uit Mali vertelt: 'We will never give up our land, it would be like dying.' De combinatie van situaties in verschillende werelddelen en persoonlijke verhalen maken de orde van het probleem duidelijk. Landjepik zou zowel voedsel- als klimaatcrises in de hand kunnen werken. Maar de vraag is of de boeren de strijd om hun grond nog kunnen winnen. Grond is goud waard, en de boeren staan één nul achter.

 

Na afloop van de filmvertoning op vrijdag kun je in gesprek met Monique van Zijl van Oxfam Novib, die al jaren het fenomeen landgrabbing bestrijdt. Oxfam Novib wil dat de 10 grootste voedselbedrijven ter wereld hun invloed inzetten om het voedselsysteem rechtvaardiger te maken. Met hun internationale Behind the Brands-campagne zetten ze stevige druk op deze 'Big Ten' (de tien grootste voedselbedrijven) om onrecht in de productieketen aan te pakken. Hoe dat werkt – en hoe (nog) niet – hoor je in deze Q&A. 

No Land No Food No Life is geselecteerd voor de FFF Feature Length Food Film Competition 2014.