In Soul Food Stories maken we kennis met zeven mannelijke inwoners. Ze zijn Moslim, zigeuner, Christen of communist en hebben progressieve of conservatieve ideeën. De mannen komen bijna elke avond bij elkaar om te praten over vroeger, heden, vrouwen en religie. De tijd in het plaatsje lijkt te hebben stilgestaan, al zijn de bewoners niet ongeschonden gebleven in de verschillende oorlogen. 

De meeste jonge mensen hebben het dorp verlaten en moderne uitvindingen, zoals de televisie, worden niet door iedereen gewaardeerd. Want sinds de televisie hebben vrouwen een grote mond gekregen en worden er minder kinderen geboren, weet een van de mannen. De rolverdeling tussen de mannen en vrouwen is in Satovchka traditioneel, net als de maaltijden.

Hoewel tijdens alle bijeenkomsten en vieringen constant wordt gekookt en gegeten, wordt er door de mannen nauwelijks gesproken over de maaltijden die ze nuttigen. Het koken en eten gebeurt als iets vanzelfsprekends, en loopt als een rode draad door de tragikomische scenes. De innemende dorpsgenoten zijn een mooi voorbeeld van hoe mensen ondanks fundamentele verschillen toch gewoon samen aan dezelfde tafel kunnen zitten. En dat maakt Soul Food Stories even tijdloos als actueel.