Nieuws

Bedienen in het FFF Restaurant

Bedienen in het FFF Restaurant

Het Food Film Festival is afhankelijk van vrijwilligers. Ook in het restaurant loopt iedereen vrijwillig de benen uit zijn lijf. Dan moet het wel heel leuk zijn. Toch? Hester van den Bovenkamp vertelt over haar shift in het FFF Restaurant.

Vandaag draai ik mee met de bediening in het FFF Restaurant. En dat is gaaf! Want vandaag is er niet zomaar lunch, maar wordt er gekookt door de gebroeders Pourcel. Een eeneiige tweeling die samen een sterrenrestaurant in de Zuid-Franse Languedoc hebben. Normaal gesproken moet je daar dus een eindje voor rijden, vandaag zijn ze samen op de Westergasfabriek in Amsterdam. Als ik binnenkom zijn de chefs al hard aan het werk. Ook wij, van de bediening, worden snel aan het werk gezet. Er komen straks 150 gasten die een ticket hebben gekocht om te kunnen genieten van de lunch.

We lopen alle tafels na. Zijn ze compleet? Ligt er overal bestek, zijn de glazen schoon, staan de stoelen recht? Na een minuut of tien krijgen we een briefing. Pieter van Restaurant Rijsel en Ard van The Lobby, zullen ons aansturen vandaag. Het restaurant wordt opgedeeld in twee 'wijken'. In de ene wijk staat Xander de bediening bij en in de andere wijk Hylke. Respectievelijk ook van Restaurant Rijsel en Restaurant Daalder. Xander is een leuke leidinggevende. Heel relaxed, vriendelijk, een vakman. Hylke is wat strenger, en heeft de wind eronder.

Briefing
Als vrijwilligers in de bediening worden we opgedeeld in twee groepen: een groep met horeca ervaring en een groep zonder. Diegenen met horeca ervaring zullen zich echt met de gasten bezig houden. Degenen zonder ervaring (leuke Italiaanse meiden van het Slow Food Youth Network uit Italie) zijn 'runners'. Zij zullen de borden naar tafel brengen. Ik word ingedeeld in de groep met ervaring en krijg 8 tafels met 18 gasten toebedeeld.

Tijdens de briefing wordt uitgelegd wat de bedoeling is, we nemen de wijnen door en bespreken de drie belangrijkste zaken die we met de gasten direct bij aanvang moeten delen. Eén: wat willen jullie drinken? Twee: zijn er uitzonderingen zoals allergieën waar we rekening mee moeten houden? En drie: de rouget (rode mul) die op de kaart staat is helaas niet geleverd, dus dat is zeebaars geworden.

Het servies
Om half twaalf komen de eerste gasten al binnen en gaan we aan de slag. In rap tempo serveren we de gangen. We beginnen met geroosterde langoustine met foreleitjes, currycrème & gepofte wilde quinoa. De borden worden achter elkaar per tafel meegegeven. Een soepel systeem waardoor we tijd hebben om met de gasten alle aandacht te geven. Daarna serveren we de witte asperges en bouillon van asperges met Kalamata-olijf & olijfolie.

Het is gezellig, de gasten vinden het eten lekker en zijn erg te spreken over de sfeer. Onderling werken we in het team hard om continu de gasten onze beste service te bieden. En hoewel we met veel minder zijn dan de andere dagen loopt het heel goed en is er zelfs tijd voor een grap hier en daar.

Het hoofdgerecht is de gang waar iedereen voor gekomen is: het gerecht van de Gebroeders Pourcel. We serveren Tarte Tatin van sjalot, gebakken rouget, puree van doperwt, rode wijnreductie & chips van ham. Ondertussen schenken wij nog een glas bijpassende wijn. Het zal mij benieuwen, er wordt flink afgenomen en er is straks nog een film. Heerlijk een beetje dommelen in het donker na een stevige lunch.

Nu wordt het even spannend. Het is altijd een hectisch moment als de hoofdgerechten zijn geweest. Alle borden van het hoofdgerecht moeten dan van tafel samen met al het overige, zoals broodzakken en boter, vuile glazen en andere troepjes. Maar ook begint meteen het indekken met nieuw bestek en het serveren van glazen dessertwijn. We geven gas en samen we zijn net op tijd om het nagerecht te serveren. Gekarameliseerde ananas met Tony’s Chocolonely chocolade.

Drie dikke zoenen
En dan zit het er alweer op. De gasten krijgen de rekening en vertrekken. We dekken de tafels opnieuw op voor diner. Vanavond weer volle bak. Wij krijgen applaus en ik krijg van een meneer zelfs drie dikke zoenen. Het was zo leuk, met name door de collega’s: Janna, Vera, Susa, Mirjam, Maarten, Robin en Rick. Maar ook door de gezellige gasten. Eén gast was zelfs zo enthousiast dat hij na iedere gang de chefs in zijn beste Frans vertelde hoe lekker hij het vond. Of de twee dames die helemaal uit Drenthe kwamen. Het stel dat samen één glas wijn wilde delen maar dronken de deur uitrolde, of de onwijs leuke gasten op tafel 41. Of de oudere meneer, die het zo lekker vond, dat hij zijn bord aflikte.

Volgend jaar kun je je weer opgeven om te vrijwilligen in de bediening van het Food Film Festival. Ik zou het doen.

Tekst: Hester van den Bovenkamp
Foto: Mitchell van Voorbergen


Ga terug naar nieuws overzicht


Deel dit nieuws!




blog comments powered by Disqus