De oude dames komen uit Polen en Litouwen en hebben elkaar tijdens de Tweede Wereldoorlog ontmoet. Na Oma’s heupoperatie vroeg ze Bella bij haar te komen wonen en dat deed haar vriendin graag. Nu wonen ze samen en naar eigen zeggen is iedereen jaloers op hun vriendschap.

De zonnige oude dames lijken hun best te doen de meest stereotype oma uit te hangen. Ze dwingen filmmaakster Alexa om haar sinaasappelsap op te drinken en blijven net zo lang zeuren tot ze een zelfgemaakt koekje proeft en beaamt dat het zalig is. Maar ondertussen vertellen de dames hun bizarre levensgeschiedenis.

De verhalen uit het getto en de kampen komen plotseling en onaangekondigd: terloops bijna. Tussen aandoenlijke beelden – zoals wanneer de vriendinnen met ladyshaves een stel koeienpoten van de laatste haartjes ontdoen – ontrolt zich het verhaal van een gestolen jeugd en een nimmer te verwerken trauma. Oma en Bella hebben er wijselijk mee leren leven. Zo goed en kwaad als dat gaat…

Maar een zonnig humeur helpt in ieder geval! Dus gaan de dames al grappen tappend naar de hilarische Duitse kapper om er op hun paasbest uit te zien en betwisten zijn stelling dat het te vroeg is voor een glaasje wodka. Oma & Bella is een film over het leven: herinnering, identiteit, goed eten, tegenslag en geluk. En bovenal is het een ode aan die liefdevolle levenskracht die iedereen gegund zou moeten zijn: een oma die je vertroetelt en vol stopt tot je niet meer op benen kan staan.