klik op de foto voor een vergroting

Het eau-de-vie-avontuur van Bas Lubberhuizen en Henk Raaf startte zo’n tien jaar geleden. Ze waren zelf fervente thuisstokers, "lekker thuisstoken met zo’n Portugees stokertje”, noemt Bas het. Na een cursus in Duitsland, met ineens een echte ketel, hadden ze het er op de terugweg nog maar eens over. "Zouden we het niet eens proberen om hiervoor een vergunning te krijgen?” En wat begon als een soort kwajongensdroom werd ineens werkelijkheid. Nu tien jaar later hebben ze maar liefst zo’n vijftien soorten eau-de-vie gemaakt, hebben ze de befaamde prijs Edelbrand des Jahres op zak en zijn ze de enige in hun soort in Nederland. Hun stokerij is gevestigd in een oude brandweerkazerne in het dorpje Varik, tussen Zaltbommel en Tiel. Normaal gesproken kun je daar de proeverij van de heren bezoeken, maar voor FFF komen ze speciaal naar Cybersoek toe. 

Een avondje met de fruitstokers bestaat uit proeven, mooie verhalen en nog meer proeven. Naast veel informatie over het stoken van de levenselixers, geeft de proeverij de kans om negen smaken door het glas te laten walsen. De heren hebben de blanke appel, Betuws Goud, Betuwe pruim, framboos, kornoelje, kweepeer, hulstbes, eau de Bière en bosbes meegenomen. "De grootste sensatie komt door de neus, dus ruik goed, ruik diep!”, verduidelijkt Henk. En terwijl de aanwezige druk aan het proeven en ruiken zijn, praten Henk en Bas fanatiek door. 

"Ik durf wel te zeggen dat niemand van jullie ooit een Kornoelje hebben geproefd,” stelt Bas trots. "Dat hadden wij ook nog nooit, totdat we toevallig een partij op de kop konden tikken. Op de doos stond Cranberry uit Macedonië, alleen in de doos bleek iets heel anders te zitten. Daar zaten ze op het transportcentrum dus mee, of wij er wat mee konden. Na wat informatie te hebben ingewonnen en gewoon te zijn gestart met stoken zijn we er verkikkerd aan geraakt. En als we nu dan weer zo’n 1000 tot 1500 kilo op de kop kunnen tikken, kunnen we weer,” aldus Henk. 

Ook bij de hulstbes hoort weer een mooi verhaal: ”voor een liter hulstbes heb je flink wat bessen nodig en het plukken is ook nog eens ontzettend arbeidsintensief. In Ophemert, een dorp dichtbij Varik, heb je bij de kerk vier hulstbomen waar we mogen plukken. In het begin wilden vrienden nog wel helpen, maar op een gegeven moment niet meer.” Maar ook daar wisten de heren een oplossing voor te vinden, verteld Henk: "we zijn shirtsponsor van het lokale damesvoetbalteam geworden en als dank helpen deze achttien dames ons elk jaar in november met plukken.” Het resultaat is een zeer bijzondere eau-de-vie. "Ruik! Proef! Ruik!” Helpt Bas ons nogmaals herinneren: "het is alsof je door een herfstbos loopt.”  

Gedurende de avond kregen de aanwezigen nog genoeg ruimte ook zelf ook vragen te stellen. Eén van de mooiste kwam misschien wel aan het eind. Of de heren nog dromen hebben? Bas: "nou ten eerste om dit nog zo lang mogelijk te kunnen blijven doen.” En een fruitsoort waar ze nog een eau-de-vie van willen maken? ”Hmm.. de vlierbes misschien.”