klik op de foto voor een vergroting

De eerste gast die hij samen met journalist Hiske Versprille ontvangt is Johannes van Dam, de bekendste restaurant recensent van Amsterdam. Een naam waar maar weinig mensen de persoon achter kennen. "Noem me geen meneer van Dam, anders krijg je stokslagen”, grapt Johannes. Hij schuift aan om live het Food Film Festival restaurant te recenseren. Waar de interesse voor eten vandaan komt? "Gulzigheid”, bekent Johannes. "De keuken wekte als kind al snel mijn interesse, vooral vanwege de proefjes die je daar kon doen. Vergelijk het met een scheikundige, alleen die kan zijn resultaten niet eten.''

 

Wat staat er op het menu van het FFF restaurant? Chef Joris Bijdendijk wordt erbij gehaald en vertelt dat "maart toch een verdomd lastige maand bleek. Tenminste, als je alles seizoensgebonden wil doen”. Nog voordat Johannes zijn bord leeg heeft, vraag Samuel ongeduldig wat hij van het eten vindt. Waarop Johannes vertelt waarom je hem nooit tijdens het eten naar zijn mening moet vragen. Al snel spreekt Johannes de verlossende woorden en geeft het restaurant een goede 9-.

Na Johannes zien we een aantal fragmenten uit de documentaire Encarnación (vleeswording) en praat Samuel met een gast uit het publiek over dieren eten en de menselijke worsteling van dieren houden en ze toch slachten en eten. Daarna stappen Hiske en Samuel met Carolyn Steel op de fiets voor een fietstochtje door Amsterdam. Als auteur van de bestseller Hungry City weet ze dat steden van oudsher onlosmakelijk verbonden zijn aan rivieren. Ze zorgden voor energie, transport en irrigatie voor het land. Eigenlijk is er niet eens zo veel veranderd sinds de zeventiende eeuw. Food gaat nog steeds door de stad. We fietsen langs de Dam, Rembrandtplein en de Kalverstraat. Allemaal plekken die hun food marks hebben in de geschiedenis van de stad.   

 

Tijd voor muziek. Terwijl gitarist Elliot Muusses speelt, staat schrijfster Emma Bruns op om de zaal over haar droomsupermarkt te vertellen waar bospaden en appelbomen zijn en zakenvrouwen druiven stampen. Ze besluit met: ''bezint eer ge pint''. De talkshow wordt afgesloten met een gesprek met 'mister stadslandbouw' Jan Willem van der Schans en Susanne de Boer die voor de Rabobank werkt aan de verbinding tussen stad en voedsel. Ze concluderen dat in Amsterdam eten misschien wel te overvloedig is. ''De regio zorgt heel goed voor de stad, maar de stad doet voor de regio nog niet zoveel terug.''

 

Dat voedsel mensen verbindt, is duidelijk na het verhaal dat Jan Willem vertelt over de druiven die hij in zijn multiculturele straat in Rotterdam liet groeien. ''De hele buurt ging zich ermee bemoeien en meedoen en ineens waren overal druiven.'' Hij geeft toe dat je met stadslandbouw niet alle monden kunt voeren, ''maar op elke schaal gaat het om kwaliteit, doen waar je goed in bent. Aardbeien kunnen goed in de stad, koffie komt nou eenmaal uit de tropen.'' Verbinden is ook waar Susanne voor pleit. ''De verandering ligt echt in de connectie tussen boer en burger, een doorbraak in die relatie zal een groot verschil gaan maken.'' Genoeg food for thought dus. Niet alleen voor tijdens dit festival, maar ook voor de rest van het jaar, en de komende jaren.