Veel Indiërs eten het liefst een curry van moeder de vrouw. Om die tegen lunchtijd, nog warm, op hun werkplek te krijgen heeft Mumbai de dabbawalla’s. Walla is het Hindi voor ‘bediende’: de chaiwalla brengt de thee, een dabbawalla brengt de lunch. Het bijzondere is de efficiency.  Met een foutmarge van slechts één op de zes miljoen hebben ze een van de meest effectieve logistieke systemen ter wereld. Automatiseringsbedrijven uit de hele wereld kijken er met interesse en jaloezie naar. En dat terwijl de meeste dabbawalla’s anafalbeet zijn.

 

Het geheim ligt in een ingenieus systeem van op de tiffins (typisch Indiase lunchbakjes die op elkaar zijn gestapeld om warm te blijven) geschilderde codes. Die vertellen de bezorgers alles wat ze moeten weten. Op fietsen worden de lunches bij de vrouwen thuis opgehaald, naar het station gebracht, verdeeld over de dabbawalla’s met hun respectievelijke routes, waarna ze met onwaarschijnlijke precisie van trein tot trein en van bezorger tot bezorger gaan. Dabbawalla’s dragen de tiffins in grote draagbaren van soms wel zestig kilo behendig door het chaotische verkeer. Op rally points wordt verdeeld en doorgegeven waarna uiteindelijk de juiste maaltijd bij de juiste echtgenoot, zoon of dochter wordt afgeleverd.

 

De dabbawalla’s vormen een hechte gemeenschap. In tijden van tegenspoed zorgen ze voor elkaar, hun vereniging geeft leningen uit en ze delen bepaalde religieuze feesten. In de sloppenwijken van Mumbai, die steeds verder worden ingeklemd tussen kantoorkolossen, genieten de dabbawalla’s aanzien voor hun eerbare beroep.

 

In The Lunchbox Miracle worden een lunch gevolgd en een dabbawalla tijdens hun dagelijkse reis gevolgd. Een heerlijke film voor iedereen die van India of curry houdt.

 
LET OP: voor deze documentaire draait ook een FFF SHORT en wel een NL première...

Lunchbox Story  Fictie I Pieter Dirkx | België I 2011 | 27 min I Vlaams | Engelse ondertiteling I NL première Japanse popcultuur is Yvonne’s nieuwe uitdaging. Geschminkt en gekleed als een geisha bereidt zij elke ochtend een ‘Bento’, een Japanse lunchbox, voor haar man Frank. De vrolijke Bentos en haar kleurrijke verschijning steken schril af tegen het grauwe huwelijk tussen Frank en Yvonne. Frank kiepert de met liefde bereidde lunchbox iedere ochtend hoofdschuddend leeg en heeft meer interesse voor een jonge mannelijke collega.