Het was Nelson Mandela die soms naar wapens greep voor gelijke rechten in Zuid-Afrika. Mohamed Bouazizi moest zichzelf in de fik steken om een revolutie in het Midden-Oosten te ontketenen, Thorbecke moest op zijn sterfbed een handtekening plaatsen voordat Aletta Jacobs haar onderwijs waar ze jaren voor had gevochten kon afronden. Harvey Milk moest zijn strijd voor homo emancipatie bekopen met zijn leven. Zouden zij pacifistische levenslessen van hun ouders hebben gekregen? Of zouden ze hebben leren vechten om rechtvaardigheid af te dwingen?

Als Food Film Festival zijn we niet direct met vrouwenrechten, dierenrechten of rascisme bezig. Maar indirect wel! Vandaag de dag is de voedselverdeling misschien wel het symbool van ongelijkheid in de wereld. Maar wie gaat deze ongelijkheid bestrijden. En hoe moeten we dat doen?

We hoeven niet met gebalde vuisten de straat op en mogen innerlijke frustraties en agressie niet botvieren op onze medemens. Maar zolang er miljoenen kinderen obesitas hebben, tonnen voedsel op het land blijft liggen en mensen niks begrijpen van wat ze iedere dag eten is er genoeg om voor te strijden! We mogen niet wegkijken en denken dat dingen zichzelf zullen oplossen. We hebben mensen nodig die durven te vechten. Mensen die overtuigd zijn, mensen die anderen kunnen inspireren om de armen uit de mouwen te steken. We hebben mensen met goede plannen nodig met daadkracht die af en toe een stomp durven uit te delen. Wij gingen op zoek en vonden een klein legertje."

Op zondag 18 maart kun je kennismaken met een generatie strijders die de vuisten inruilde voor voedsel bij het gratis te bezoeken evenement #FoodforChange. Start: 16.00 uur in de Rabozaal.