Mijn eerste moestuin door Helen Kranstauber
Het is vandaag precies een jaar geleden dat we met vier mensen om de keukentafel zaten en onze eerste Food Film Festival vergadering hielden. Ik had een paar weken eerder, na het zien van Food Inc. op IDFA, geopperd dat een filmfestival over eten een geweldige manier zou zijn om jongeren zowel iets van de problematiek als de lol van eten te laten zien. Een team enthousiastelingen was snel verzameld.
Nu een jaar later staan we in de startblokken om het eerste Food Film Festival van Nederland tot een groot succes te maken. Op de website kan je al heel veel zien en lezen over wat er op 18,19 en 20 maart gaat gebeuren in Studio/K. Uitgangspunt is om zowel de problematiek als het plezier te laten zien, en dat zo divers mogelijk. Want eten is herinnering, genot, plezier, maar gaat ook over mensenrechten, milieu en een eerlijke verdeling. Ze zeggen dat over smaak niet te twisten valt. Ieders benadering over wat goed, duurzaam en eerlijk eten is, is dan ook compleet anders. Daarom proberen we tijdens het Food Film festival zoveel mogelijk te laten zien en samen op zoek te gaan naar oplossingen. Er zijn meer dan twintig foodfilms: van een kijkje in de keuken van ’s werelds beste chef, een indringend portret over honger, een bananendrama tot aan de liefde voor een varken.
Ikzelf groeide op in een dorpje onder de rook van Amsterdam. In mijn moestuin kon ik met mijn handen in de aarde wroeten, pompoenen zaaien op de mesthoop en kippeneieren rapen. Ons hangbuikzwijn at elke dag genoegzaam het afval uit onze keuken op. Op school leerde we echter niks over eten, afgezien van de keer dat we spaghetti bolognese leerden maken en bij biologie van alles werd verteld over het spijsverteringssysteem. Weten waar je eten vandaan komt, hoe het groeit, voelt en ruikt, vind ik belangrijk en draagt naar mijn idee bij aan meer waardering voor voedsel en dus een duurzamer voedselsysteem. Dat zou een begin zijn.
Maar er is niet een weg te bewandelen naar een wereld waarin kinderen weten waar melk vandaan komt, honger niet meer bestaat, we geen zestig kilo per jaar aan voedsel weggooien en waarin eten bij de Mac Donalds niet meer wordt gezien als cool. Nee, er zijn vele manieren om te komen tot een duurzamer voedselsysteem. En dat is juist het interessante. Iedereen kan vanuit zijn eigen kracht, kennis en interesse zijn/haar steentje bijdragen. Het Food festival is dan ook voor iedereen. We eten immers allemaal, elke dag en kunnen dus allemaal iets betekenen. Daarom hebben we bijvoorbeeld twee jonge ontwerpers gevraagd hun visie op eten te laten zien in de vorm van een expositie, hebben we Sir Moving Images gevraagd haar ideeën over food en film te verwerken in een reeks animatiefilmpjes en hebben we drie jonge bloggers gestrikt om in de aanloop naar het festival hun mening te geven over verschillende eet-vraagstukken.
Negen weken lang zullen we te horen krijgen wat Hiske Versprille, Janno Lanjouw en Lizet Deutekom vinden van zelfgemaakte worst, het gevoel van honger, de gehaktballen in Goodfellas, de filosofie van een vegetariër, de stinkende wereld van afval en zo nog veel meer. Ideeën delen, het misschien niet met elkaar eens zijn, blij worden van mooie filmpjes, recepten uitwisselen en misschien wel weer een keer met de handen in de aarde, om te kijken of je het nog kan, pompoenen laten groeien. Laat het ons goede voornemen zijn voor dit jaar, om allemaal op een of andere manier iets bij te dragen.
Namens het hele Food Film Festival team,
Tot ziens op 18,19,20 maart in Studio/K!
Helen Kranstauber
Foto: mijn eerste moestuin
Foto: mijn eerste moestuin
