Food Film Festival

Voor het eerst in de geschiedenis leven er meer mensen in de stad dan op het platteland. Door industrialisering en centralisering van onze voedselproductie is het voor heel veel mensen mogelijk iets anders te gaan doen dan eten verbouwen. En dat is fijn, want werken op het land is zwaar. Maar sommige mensen verlangen sterk terug naar het zelfvoorzienende leven van vroeger en geloven ook dat deze manier van leven de toekomst heeft. Want naast alle voordelen van grootschalige voedselproductie zijn er ook grote nadelen. En dat komt voornamelijk voort uit het feit dat we als mensheid vervreemd zijn van ons voedsel, stelt regisseur Ton van Zantvoort die deze film samen met  Annerose Langeveld maakte.

In the The past as Future zien we het leven van schapenherder Stijn die heeft gekozen voor een leven buiten de maatschappij. Hij hoedt al 15 jaar vol overgave schapen in Nederland. Het voedselsysteem zoals hij dat ziet is verspillend, zonder respect voor dieren en gaat alleen maar om winst maken op de korte termijn. Stijn is gelukkig als schapenhoeder. "Terug naar de basis, met alleen je schapen die eten wat de aarde te bieden heeft, wat wil je nog meer?". The past as Future laat goed zien hoe simpel en mooi het leven kan zijn, zo dicht bij de natuur, maar stelt ook indirect andere problemen aan de kaak. Want ook Stijn moet een keer stoppen met werken en zou zijn zoon dan net zo veel moois zien in het leven op de hei? En wat moeten we tegenwoordig nog zonder moderne techniek? Want ook Stijn bekijkt de weersvoorspellingen voor de komende dagen gewoon via zijn iPhone. En die hadden we vroeger mooi niet. The past as Future is een ode aan het verleden met stiekem ook een snufje toekomst.

The past as Future is een korte film en wordt als voorfilm bij de film Eeuwige Moes vertoond. Die film gaat over het veiligstellen van zeldzame eetbare gewassen, het levenswerk van Ruurd Walrecht. Voor The past as Future zijn geen losse kaarten in de verkoop; het kaartje voor Eeuwige Moes volstaat.